قُدرت پول

شاید شما هم با این عرض بنده موافق باشید که برای یک کارمند ساده دولت هیچ چیز غرورانگیزتر از آن لحظه ای نیست که بواسطه ی فرارسیدن آخر برج، جیب خود را پر از اوراق بهاداری بنام – پول – می بیند وبا طمأنینه ی خاصی دیگر مجبور نیست خواسته های ریز ودرشت وصد البته به حق عیالش را با سکوتی پر معنا که خلاصه ی ترجمان آن این است : بابا بخدا دیگه ندارم چه خاکی بریزم توسرم ، پاسخگو باشد.

آری این اوراق بهادار دوست داشتنی که متاسفانه در عصر ما عده ای آن را حلال همه مشکلات میدانند با بودنش چنان آرامش و امنیت خاطری به انسان میدهد که گویی اکثیری شفابخش در آخرین لحظات عمر، به یک در حال احتضارِ رو به موت حیاتی دوباره بخشیده و او را از سفر ابدیش به جهان آخرت باز داشته است.

شاید شما خوبان هم متوجه شده باشید که در دنیای غرب، کارناوال تبلیغاتی عظیمی در قالب فیلم ، سریال ، نمایشنامه وحتی موسیقی به راه افتاده تا در افکار عمومی جهانیان اینگونه القا کنند : هیچ چیز قدرت برابری با پول را ندارد.

براستی تا بحال در خلوت خاصه ی خویش به این موضوع فکر کرده اید؟ اگر پاسختان مثبت است ، بی تعارف به چه نتیجه ای رسیده اید؟  می خواهید نظر خود مرا بدانید ؟ راستش هنوز به پاسخ قطعی نرسیده ام. نمادهای عینی فراوانی از هر دوگزینه ی – آری و نه – هر دو به یک اندازه در ذهنم متبلور هستند ودر رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر در جدلند، اما هنوز هیچ یک شاهد پیروزی را در آغوش نگرفته اند.

 همین قدر از من بشنوید که

در انجماد ذوق واندیشه ی جامعه ی ما

عشق را همتراز با تره ، در ترازو وزن میکنند

وسرهای تمام عاشقان ، بر دار بی مهری تاب می خورد !...