بهانه های دل

این عادت دیرین من است

که با نامت آرام گیرم

و با یادت زندگی کنم ،

اما خوب من

هر وقت که به خوابم می آیی ،

بهم می ریزم ،

ترا به جان خودت دیگر آرامشم را بر هم مزن ،

که بعد بیدارشدن و نبودن تو

از پس بهانه های دلم بر نمی آیم ،

آه که چقدر خوابم می آید !..

یازدهم دیماه 92