پاتوق اندیشه ( نقد اجتماعی- ادبی )
فیزیوتراپیست همایون محمدیپاتوق اندیشه ( نقد اجتماعی- ادبی )
فیزیوتراپیست همایون محمدیدرباره من
رد پاهایم
بر نرمی ماسه های کویر
گواه آمدنم .
باورم کن
حتی اگر باران ببارد !..
اساساً در باور من هیچ چیز مهم تراز - نان شب مردم - نیست ، آن هم نه نان و پنیرکه لیاقت مردمان این سرزمین کمتر از خود بوقلمون نیست .
وقتی نان نباشد چه توفیری دارد نفسی که فرو می رود مُمد حیات باشد و یا مُخل آن ، وچون برمی آید مُفرح ذات گردد یا مُخرب آن . نان که نباشد حتی نفس مسیحایی هم نمی تواند مُفرح ذات گردد چه رسد به نفس سرد کارگر بیچاره ای که بجای سقف ، هر دم سایه شوم وسنگین فقر را بالای سرش می بیند ، که چنین نفسی همان بهترکه فرو رود و دگر باره برنیاید . طبیعت آدمی به گونه ای است که می تواند مغر پُر از افکار آشفته و پریشان را تحمل کند ، و یا سینه لبریز از غُصه های بی پایان را تاب بیاورد ، اما گرسنگی را هرگز . فقر که از دَر درآید ایمان از پنجره می رود، واین سخن من نیست که کلام نغز مولایمان علی (ع) است .
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- شهریور 1395 2
- تیر 1395 6
- خرداد 1395 1
- فروردین 1395 3
- مهر 1394 2
- دی 1393 1
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 12
- دی 1392 28
- آبان 1392 1
جستجو
آمار : 27270 بازدید
Powered by Blogsky
همایون محمدی
پنج‌شنبه 1 خرداد 1393 ساعت 08:37
درود بر جناب همایون
این عکس بدون شرح اصلا باز نمی شود
و من دارم از کنجکاوری می میرم
سلام بر سعید عزیز
امید که احوال مبارکتان خوب بوده ونعمت سلامتی برقرار.
شرمندم . سعی میکنم در اولین فرصت آدرس عکس رو براتون بفرستم.
شاد باشید.
تصویر بالا نمیاد آق هما !
بابت بالا نیامدن تصویر هم فقط میتوانم بگویم :
شرمنده
به بزرگی خودت ببخش. ( تصویری است از چهره خندان زنده یاد سلیمانی با زمینه دو شمع روشن ) .
شاد باشید وتندرست.
دلتنگم و دیدار تو درمان من است
بی رنگ رخت زمانه زندان من است
درود استاد گرامی
ما نیز مشتاق دیدارهستیم.
ممنون از این همه حسن توجهتون به بنده حقیر.
ایامتان به شادی ولبریز از محبت وعشق باد.
درود و صد درود استاد عزیز و مرادم
خدا داند با نوشته های زیبایتان که درد امروز جامعه را به تصویر می کشد.چقدر خوشحال می شوم.
ار این که هم زبان و هم دلی یافته ام که فقط رضای خدارا در نوشته ها جستجو می کند و دلخوری بعضی خلایق آدم نما برایش مهم نیست بر خود می بالم.
نوشته های شما ادای تکلیفی است که خدا بر دوش دانایان نهاده است و مصداق این شعر است:
چو می یبنی که نا بینا و چاه است
اگر خاموش بنشینی گناه است
به رشادت و جسارتتان حسودی می کنم. و توفیق روز افزونتان آرزوی قلبی بنده ناچیز است.
سلام وهزاران درود بر شما استاد ارزشمند عرصه هنر و قلم
این همه لطف وعنایت انسان فرهیخته ای چون شما مایه شرمساری بنده است. تواضع وفروتنی تان مثال زدنی و دُر گرانبهایی است در وجود مبارکتان ، که در عصر خودپرستی و خودنمایی کنونی نایاب است.
براستی یافتن دوست وبرادری همدل چون شما در دنیای مجازی ، چیزی جز سعادت وخوشبختی من حقیر میتواند باشد ؟
برایتان بهترینها رو آرزومندم همراه با عزت وسربلندی که خاصه مومنین است. قلمتان همواره روان و دلتان سرشار از محبت به خلق خدا باد .
علی ( ع) یار ویاورتان.