نامه ای از آموس

با سلام خدمت همه دوستان 

بدنبال انتشار مطلب " ملخ خواران شتر سوار بادیه نشین" هر کدام از شما عزیزان به فراخور قابلیت خویش کامنتی نوشته وآنرا به بوته نقد نشسته ، که از نگاه چون منی همه آنها زیبا وارزشمند بوده وهستند . اما در این بین کامنت " آموس" را قابل تامل وچه بسا دردناکتر دیدم. فلذا جهت اطلاع بیشتر شما خوبان عین آنرا در ذیل تقدیم حضورتان داشته ، به امید آنکه لااقل تلنگری سبز باشد بر افکار عمومی جامعۀ ما که با عرض پوزش خواسته و ناخواسته چه بیراهه هایی را که طی طریق نمی کند !...

سلام.

طبق آمارجهانی درسال 2008 درآمد کشورعربستان ازتوریسم ویا به زبان ساده ترازدکان زیارت مسلمین خانۀ کعبه معادل مبلغ 29.865.000.000 دلاریا قریب به سی میلیارد دلاربوده است. زائرین ایرانی که بصورت تمتع ویا عمره درهمان سال به مکه رفته اند 1.937.000 نفر بوده اند که مجموعاً مبلغ 4.879.000.000 دلاریا به عبارتی قریب به پنج میلیارد دلاردرآمد تقدیم اقتصاد پادشاهان عربستان کرده اند ودرمیان تمام کشورهای اسلامی مقام اول را به خود اختصاص داده اند. نظربه اینکه هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران قدرت جابجایی این همه زائر را نداشته است ، لذا شرکت هواپیمایی عربستان قریب به 54 درصد ازحمل ونقل زائران ایرانی را به خود اختصاص داده است. طبق گزارش مقامات دیپلماتیک ایران، در سال 2008 ماموران کشورعربستان بدترین وتوهین آمیزترین رفتار را با زوارایرانی داشته اند وایران از لحاظ توهین ماموران عربستانی مقام اول را به خوداختصاص داده است. اسفبارتراینکه علمای عربستان درهمان سال فتوا صادر کرده اند که ایرانیان شیعه، کافرهستند. طبق یک گزارش دیپلماتیک دیگرزائران ایرانی ناخواسته ترین ومنفورترین خارجی ها درعربستان محسوب می شده اند.

با یک حساب سرانگشتی بوسیله پولی که ایرانیان سالانه به عربستان ( دشمن شیعه ایرانی ) تقدیم می کنند میتوان تعداد170.000 مسکن روستایی احداث کرد. یا میتوان 714.000 فرصت شغلی کشاورزی، یا 200.000 فرصت شغلی صنعتی برای جوانان بیکارمان ایجاد کرد. یا میتوان 10.000.000.000 مترمربع ساختمان مدرسه و ورزشی درکشور ایجاد کرد. ویا میتوان با پول حجاج دو سال یک پالایشگاه سوپرمدرن با ظرفیت 75000 بشکه در روز احداث کرد. ویا با پول پنج سال حجاج ایرانی میتوان ایران را به کشور صادر کننده بنزین مبدل ساخت ودیگر برای واردات بنزین محتاج اعراب نبود...اما افسوس که باپول حجاج ایرانی قمارخانه های فرانسه توسط شاهزادگان عربستانی که انحصاربیزینس حج را دراختیار دارند آباد میشود وتا رسیدن ایرانیانِ مسلمان به مرحله فکرکردن درزمینۀ بهینه هزینه کردن پول برای نزدیکی به خدا راه بسیار درازی در پیش است.

ملخ خواران شتر سوار بادیه نشین

بار خدایا ،

امروز با کوله باری ازگناه و ندامت بسویت آمده ام تا قلم خطاپوشِ خطا بخشت را برمعاصی ریز و درشتم بکشی و آمرزیده و پاک برخوان گسترده ی نعمات بی پایانت میهمانم کنی که تو هم دهندۀ بی منت هستی و هم بخشندۀ مهربان. سرگشته و حیران خلوتکده ای دنج و آرام را میجویم که رنگ و بوی دنیا ندهد و محلی امن باشد تا با تو بگویم غم غربت وتنهایی خویش را در زمینی که ساکنانش حتی حرمت خانه ترا درآن نگه نمی دارند.

آری خانه تو ، که حریم امن الهی نامندش و ابراهیم خلیل بنایش نهاد تا طواف آن آیینی شود برای تجلی توحید و یکتاپرستی، دیرگاهیست که به انحصار کاسه لیسان دنیاپرست دون صفتی درآمده که حرمتش را به زر و زیور دنیا فروخته اند. پرده داران حریم خانه امنت، دیگرملخ خواران شترسوار بادیه نشینی نیستند که وجود دختران را مایه شرم میدانستند و آنان را زنده به گور میکردند، که محرمان خلوت خانه ات سالهاست از قِبَل کلید داری کعبه توانسته اند انبانهای دوخته شده حرص و طمع مال اندوزی خود را پر ازسکه و زرنمایند و به نوایی برسند. آنان دیگرنه ملخ، که خاویار ناب خلیج همیشه فارس و شامپاین های سکرآور مارک دار فرانسوی را نوش جان میکنند، و نه برشتر که سوار بر خَر مُراد با ماشینهای شاسی بلند اهدایی شان از اروپا برعالم و آدم فخر میفروشند و در کمال سبوعیت و بی رحمی با دلارهای نفتی شان وهابیون تکفیری را تا بن دندان مسلح کرده اند از برای کشتن شیعیان و تفرقه افکنی در جامعه چند پارۀ مسلمینِِِ پیامبرخاتمت که منادی وحدت بود و برادری.

خدایا دیگر بس است حاکمان شکم باره سرزمین وحی ، به اندازه کافی از به نمایش گذاشتن خانه ات به نان و نوا رسیده اند و دیگر جایی برای فربه شدن ندارند. راضی مباش کودکان گرسنه آفریقا که جسم نحیف و استخوانیشان ازفرط سوء تغذیه، تحمل نوشیدن یکبارۀ یک لیوان شیر را ندارد ، بیش از این گرسنگی بکشند و در مقابل چشمان صرفاً نظاره گر جامعه جهانی پرپر شوند.

حال که خانه ات اینگونه اسباب تجارت شیوخ عرب عافیت طلبی چون آل سعود گشته چرا معاذالله آنرا بر سرشان ویران نمیکنی تا خانه ای نو بسازی دردل قاره فقر و گرسنگی که دست کم تجارت حاصل از طواف حجاج حارص به تمتع و عمرۀ چند باره اش، نه از برای مال اندوزی عده ای خاص، که تنها صرف تهیۀ یک وعده غذای ساده برای کودکان همیشه گرسنۀ این قسمت از زمینت گردد که بی شک تو خدای آنان نیز هستی ،  نیستی؟ !...

حالا می فهمم که چرا یگانه معلم عرصۀ زندگیم همواره می گفت:

حج واقعی، دستگیری از ضعفا و سیرکردن شکم یتیمان ژنده پوشی است که به نان شب محتاجند وچشم انتظار دستی که از سر نوازش بر سرشان کشیده شود تا مرهمی باشد بر درد بی کسی شان.

پدرم را میگویم که همواره آرزوی سفرحج داشت ولی از حاجی شدن بیزار بود و خوشا به حال آنانی که حج میروند اما حاجی نمی شوند !...

با تشکر از دوست ارجمند " بانوی شرقی " که خواندن یکی از مطالب زیبای ایشان باعث ارتکاب حقیر به نوشتن این مقال شد.