پارادوکس حقوقی زنان

چند سالی است که جماعت نسوان جامعه ، موجی به راه انداخته و با تشکیل میتینگها و کنفرانسها  و بعضا راهپیمایی ها گوش فلک را کر: که بین زن و مرد مساواتی نیست و حقوقشان پایمال شده .

از اینکه چرا زنها میبایست از کله سحر تا بوق شب مشغول شست و شو ، رفت و روب و خلاصه بچه داری و آشپزی و... باشند ، گرفته تا اعتراض به حقوق مدنی چون کم رنگ بودن نقششان در مدیریت جامعه و دادن حق طلاق به مردان وقص علی هذا.... 

البته خودمانیم پر بیراه هم نمیگن. اما من ماندم چرا این مدعیان حقوق بشر هیچکدامشان حاضر نیستند برای معرفی خودشون به مخاطبینشون تو وبلاگشون یه عکس سه در چهار پرسنلی آنهم با مقعنه و یا حتی چادر مشکی بگذارند ؟ اگر شما وبلاگی از خانمها با این مشخصات ( عکس )  سراغ دارید لطفا به ما هم معرفی بفرمایید!...  اینجا هم ما آقایان محدودیت ایجاد کردیم؟ یا قوانین شرعیه مانع هستند؟ شاید هم  بحث تفاوته مطرحه که متاسفانه خواسته و ناخواسته در لابلای دادخواهیهای زنان جامعه ، و جوگیریهای افراط گونه و متداول جامعه ما میرود که به کلی فراموش گردد ؟ کدامیک ؟

بدلیل ضیق وقت از بسط موضوع اجتناب می کنم . خواندن حدیث مفصل از این مجمل ، با شما عزیزانی

 که یا بیکارید و یا وقتتان گرانبهایتان ….